Y a-t-il des modèles de contact des langues à soutirer de l'expérience indienne?

SUMMARY What Language Contact Models Can Result from Our Indian Research Experience? This paper is the result of a conference in Nice (1987) on Language Contact: What Models? We tried to reply to this question by proposing two models, namely: (1) language development, a model that allows us to measure development in terms of language vitality and (2) language contact, a more general model, which takes into account the broader social context. These two models derive from a survey carried out in India from 1982 to 1985 on the written languages of that country. The survey's object was primarily to provide the government with a detailed description of the functional role of each language in the social life of the country. But, in a secondary analysis, the survey provided a model of language development (see above), which enables us to calculate in quantitative terms the linguistic vitality of each language. This was done by analyzing the functional aspect of the social (institutional) dimension, by (1) domain and (2) institutional levels, on the one hand, and by (3) functions (frequency) and (4) products (quantity) on the other. The model of language contact also incorporates the vitality concept, but the perspective is much wider. It is rare to find only one language, so the model must take into consideration the functional interaction of all languages present and the resulting effects of this on vitality. Next, the total social environment and its importance must be measured through variables or groups of variables, which can also influence language vitality. This allows us to propose hypotheses on the importance of the language and social environments on changing vitality rates. The paper concludes by clearly placing the above research in the macro sphere (sociology of language) and considers the above inductive models based on hard data a useful way of approaching a theory of language in society, which has yet to be constructed. RESUMO Kiuj lingvokontaktaj modeloj povas rezulti el la esploraj spertoj en Hindio? Tiu ci verko rezultas el konferenco en Nico (1987) pri Lingva kontakto: Kiuj modeloj? Ni provis respondi tiun demandon per propono de du modeloj, nome: (l) modelo de lingva evoluo, kiu ebligas nin mezuri evoluon laŭ lingva vivanteco kaj (2) lingva kontakto, pli ĝenerala modelo, kiu prenas en konsideron la pli vastan socian kuntekston. La du modeloj fontas el enketo farita en Hindio inter 1982 kaj 1985 pri la tiulandaj skribitaj lingvoj. La ĉefa celo de la enketo estis liveri al la registaro detalan priskribon de la funkcia rolo de ĉiu lingvo en la socia vivo de la lando. Sed per dua analizo la enketo donis modelon de lingva evoluo (vidu ĉi-supre), kiu ebligas kvalitan kalkulon de la lingva vivanteco de ĉiu lingvo. Tion ni faris analizante la funkcian aspekton de la socia (insti-tucia) dimensio, laŭ (1) medio kaj (2) instituciaj niveloj, unuflanke, kaj laŭ (3) funkcioj (ofteco) kaj (4) produktoj (kvanto), aliflanke. La lingvokontakta modelo ankaŭ enhavas la koncepton de vivanteco, sed laŭ multe pli vasta perspektivo. Malofte oni trovas nur unu lingvon, kaj sekve la modelo devas preni en konsideron la funkcian interagon de ciuj ceestantaj lingvoj kaj la rezultajn efikojn de cio ci je vivanteco. Krome, oni devas mezuri la kompletan socian medion kaj ĝian gravecon per variecoj kaj variecogrupoj, kiuj ankaŭ povas influi lingvovivantecon. Tio ebligas proponi hipotezojn pri la graveco de la lingva kaj socia medioj je ŝanĝiĝantaj niveloj de vivanteco. La verko finiĝas lokante la ĉi-suprajn esplorojn en la makro-sferon (lingva sociologio) kaj konsideras la ĉi-suprajn induktajn modelojn, bazitajn je firmaj donitaĵoj, utila maniero aliri teorion de lingvo en socio, ankoraŭ konstruotan.